#Scheppersleest123
Quincy is zestien en heeft haar hart verloren aan muziek. Ze speelt contrabas en volgt een klassieke opleiding, samen met haar beste vriendin Eefje. Wanneer Ian haar vraagt als bassist in zijn popband, lijkt ze haar ware roeping gevonden te hebben. Bovendien klikt het niet alleen muzikaal met Ian. Al snel na de eerste repetitie volgt hun eerste kus en Quincy zweeft op wolkjes.
Maar enkele maanden later is haar leven een puinhoop. Bij een zwaar auto-ongeluk raakt Quincy verlamd vanaf de nek. Haar vingers, die voorheen zo kundig de contrabas bespeelden, kan ze niet meer bewegen. Bovendien zijn haar beide ouders omgekomen in het ongeluk. Vastgeketend aan haar ziekbed, raakt Quincy in een zware depressie. Ze wil niet meer leven en volgt met tegenzin de zware revalidatie.
Haar frustratie reageert ze af op haar omgeving en ook Ian moet het vaak ontgelden. Hun relatie verloopt steeds moeizamer. En wanneer Eefje Quincy als bassist in de band vervangt, lijkt Quincy ook Ian voorgoed kwijt te zijn…
Het verhaal van de verlamde Quincy in het ziekenhuis wordt afgewisseld met flashbacks naar haar relatie met Ian. Pijn en liefde, verlies en hoop wisselen elkaar zo voortdurend af in dit emotionele verhaal, dat confronterend en levensecht geschreven is.
Wil je graag met ons over dit boek praten?
Dat kan op donderdag 20 april van 12.30 uur tot 13.15 uur in het openleercentrum.
Tot dan!
Leen, Hylke, Katharina, Nele en Linde
586