Oud-leerling Veroline Vanderbeek maakt theatervoorstelling over patisserie Vanderbeek

‘Maar ik zal de zaak niet voortzetten’

Oud-leerling Veroline Vanderbeek (25) studeerde bij ons af in 2013, in de richting Latijn – Wiskunde. In juni beëindigde ze haar masteropleiding drama aan het Conservatorium in Antwerpen.  En omdat Veroline haar hart dus bij het theater ligt, zal ze niet in de voetsporen treden van haar ouders. Over het verbreken van de familietraditie maakte ze nu haar eerste theatervoorstelling.

Bron: HLN 01-04-2021

Banketbakkerij Vanderbeek is een begrip in de stad van de Maneblussers. In 2015 vierden Michel Vanderbeek en Ann Donneux nog de 250ste verjaardag van hun zoete familiegeschiedenis. Vorig jaar verkleinden ze hun winkel en keerden ze terug naar hun patisserieroots. Komt stilaan een einde aan de unieke traditie? De opvolging blijft een open vraag, want noch Veroline noch haar jongere broer en zus hebben interesse.

“Ik ben in de banketbakkerij opgegroeid, heb vaak in de winkel gewerkt – nog altijd overigens, in het weekend. Ik heb grote bewondering gekregen voor het ambacht. Maar niemand van mijn generatie gaat het overnemen. Dat is jammer, want op die manier komt er een einde aan een ongelofelijk verhaal. De 255 jaar oude traditie van patisseriebakkers is mogelijk de langste van Europa!”, weet Veroline.

Liefde

Ze ziet veel schoonheid in de traditie, maar haar hart gaat niet sneller slaan van de bereiding van bokkenpootjes, speculaas en petit fours. Haar passie ligt wel bij acteren en theater. In juni beëindigde ze haar masteropleiding aan het Conservatorium in Antwerpen. In mineur, want door corona niet met een afstudeervoorstelling, wel met een zoomopname.

“Mijn ouders hebben mij altijd gesteund in mijn keuze voor theater”, vertelt Veroline. “Papa is fier op zijn werk als banketbakker, maar hij wil ook dat zijn kinderen iets doen waar ze écht van houden. ‘Als jullie het niet met liefde gaan overnemen, doe het dan niet’, bezwoer hij ons. We zien naar elkaars werk met veel liefde en bewondering.”

Schuldig

Maar ergens voelt ze zich toch schuldig: niet alleen tegenover haar familie, maar ook tegenover de traditie. De breuk is dan ook de aanleiding voor haar eerste voorstelling ‘Het groeien van de bomen’. Samen met Janne Coonen, Kenneth Cardon, Rino Sokol en Milan Vandierendonck vormt Veroline een gelegenheidscollectief. Samen duiken ze in de magisch-realistische toneeltekst van Pieter De Buysser, over een dochter die zich verzet tegen haar ouders.

In het tweede luik brengt ze haar zelfgeschreven monoloog ‘Telg’, gebaseerd op haar thesis ‘Over ambacht en herhaling’. De conclusie van haar tekst wil ze nog niet verklappen; ze is overigens nog aan het schrijven. “Ik zie deze voorstelling als een ritueel om die mooie traditie af te sluiten”, zegt Veroline.

Troost

Ze ziet overigens parallellen tussen een banketbakker en een acteur. “Een toneelspeler repeteert, een patissier herhaalt zijn recepten. Het ambacht zit ‘m in de herhaling. Een acteur zorgt net als een banketbakker voor ontroering en verbinding. Wat ik mooi vind, is dat beide troost bieden.”

‘Het groeien van de bomen’ moet in premièrereeks gaan tijdens de eerste week van juni in het Mechelse kunstencentrum nona en in Monty in Antwerpen, al valt nog af te wachten in hoeverre deze mogen plaatsvinden van de coronamaatregelen. Maar bij de pakken blijven zitten doet ze niet. Ze viel niet in een zwart gat. “Ik heb het geluk dat ik mijzelf werk heb gegeven.”

‘Het groeien’ en vier andere projecten krijgen subsidie: “Vullen leemte in”

‘Het groeien van de bomen’ krijgt samen met vier andere kunst- en cultuurprojecten een financieel duwtje in de rug de steun van de stad Mechelen.

“De vijf gekozen projecten vullen een leemte in die we met het klassieke cultuuraanbod niet altijd kunnen invullen. Ze brengen daarmee een bijzondere dynamiek in onze culturele stad”, zegt schepen van Cultuur Björn Siffer. “Het is ook een vorm van impulssubsidie, omdat we hopen dat de gekozen organisaties hiermee hun dromen kunnen waarmaken en professionaliseren.”

De andere gesubsidieerde projecten zijn docufilm Tandwolf (A Handshake), dansproject Under Pressure (La Verita Dance Company), muziekalbum Dystopia (Helion Creek) en participatief muzikaal project met kinderen MIET (Raf Cornelis). De subsidies variëren van 1.375 euro tot 3.000 euro.

Individuele kunstenaars, organisaties of collectieven die actief zijn in de brede culturele sector kunnen twee keer per jaar een steunaanvraag indienen. De volgende deadline is op zaterdag 15 mei. Meer info vind je op www.mechelen.be/subsidie-kunst-en-cultuurprojecten.

2,066