Oud-leerling Laure Verheyen

Na de inschrijving werden de deelnemers ingedeeld in groepjes van vier en moest er een paper over een actueel Europees onderwerp worden geschreven. Laure deed dat met collega-advocaten uit Ierland, Oostenrijk en Spanje. “We kenden elkaar totaal niet. Dat was best een uitdaging en een leerproces, maar ook bijzonder fijn om te doen. Want zo zie je dat je ondanks uit verschillende landen komt en je een andere cultuur hebt, je toch goed kan samenwerken”, blikt Laure terug.

Het thema gekozen door Laure en haar team ging over het grensoverschrijdende aspect van een juridische samenwerking in burgerlijke zaken. Een moeilijkere omschrijving van hoe je eigenlijk met bewijslast over de Europese grenzen heen moet omgaan. “Zeer erg interessant materiaal om als advocaat mee aan de slag te gaan want dit kan je ook toepassen in de praktijk”, legt Laure uit. “Denk bijvoorbeeld aan het verhoor van getuigen die in een ander Europees land wonen dan het land waarvoor de burgerlijke procedure loopt.” Na de paper te hebben verdedigd in Parijs, ging in Trier (Duitsland) de onderhandelingsronde door. De twee beste groepen mochten dan een dag later voor de rechters van het Hof van Justitie in Luxemburg gaan pleiten.

“Wij waren met ons groepje dus bij die beste en moesten het standpunt van de Europese commissie dus gaan verdedigingen in een casus over Europees staatsteun”, luidt het nog. In het specifieke geval van Laure ging het over een Frans bedrijf dat de door een EU-commissie toegestane staatsteun in tijden van corona aan een Italiaans bedrijf aanvocht. “We hadden maximaal twintig minuten om de rechters te overtuigen in ons pleidooi. Iets wat we dus ook deden”, aldus Laure. De Willebroekse was niet de enige Belgische advocate die zich had ingeschreven voor de pleitwedstrijd, maar ze was wel de enige van de vier die het uiteindelijk tot de finale schopte. “Ik was heel blij dat ik tien jaar naar mijn deelname aan het WK opnieuw de Belgische eer mocht verdedigen”, klinkt het nog.

“Had ik het verwacht dat we zouden winnen? Nee, maar doorheen het ganse proces en de samenwerking voelden we ons team groeien en sterker worden. Op het einde hadden we echt het idee dat we konden winnen.” Naast de titel en een officiële oorkonde houdt Laure er naast leuke herinneringen ook een heel wat ervaring over aan haar deelname aan de Europese pleitwedstrijd. “Het was echt iets wat ik voor de rest van mijn carrière als advocate zal meenemen. Je leert hoe het er in andere landen aan toe gaat en hoe beter de teamspirit is, hoe beter de resultaten zijn. Heel belangrijk dus”, vertelt ze. In eigen land bereidt ze zich momenteel voor op het proces tegen de Leuvense kotbazen Appeltans waarin ze het voor één van de slachtoffers opneemt en het onderzoek waarbij ze een 38-jarige Somaliër bijstaat die eind oktober zijn neef (30) neerstak in het centrum van Mechelen.

Verder is ze ook nog volop aan het studeren en werkte ze een Postgraduaat af. Maar heeft een bezige bij als Laure dan nog wel tijd om op de ‘tatami’ (de mat waarop judo en jiujitsu wordt beoefend) te staan? “Door het tijdsgebrek is er voor de gevechtsport nu even een korte pauze ingelast, maar de liefde ervoor is nog steeds bestaande. En zelf nog steeds even groot als voordien. Ik sport nog steeds. Alleen even niet op topniveau of in een competitie”, besluit Laure. “Advocaat is een veeleisende job. Je moet altijd paraat zijn. En zeker in de sector waarin ik werk. Het is geen nine-to-fivejob en het eist heel veel van je persoonlijk leven. Al dat ben ik eigenlijk al wel gewoon vanuit de topsport (lacht). Voor ik advocaat was, beheerste de topsport mijn leven. Nu is het mijn job die veel tijd en energie vraagt. Maar ik haal er wel enorm veel voldoening uit. Ik zie mezelf door deze job uit te oefenen op zowel persoonlijk als professioneel vlak groeien.”